Halo: oneindige game-recensie

Het is moeilijk te geloven dat het al zes jaar geleden is dat Halo 5: Guardians is verstreken. Het is zo'n veelvoorkomend eigendom, met zoveel spin-offs, heruitgaven en uitgebreide universum-media dat er zelden een maand voorbijgaat zonder dat iemand het heeft over de vlaggenschipfranchise van Microsoft. Met de release van Halo: Oneindig, 343 Studios streven ernaar om Halo terug te brengen naar zijn roots en tegelijkertijd de serie naar voren te brengen in het moderne tijdperk. En bij de profeten, ze hebben het bijna gedaan.

Als ik nu terugkijk, was Halo 5: Guardians een beetje wisselvallig. De introductie van Spartan Locke als secundair speelbaar personage was bijna net zo controversieel als een beslissing om ons te laten spelen als de arbiter in Halo 2. Niet omdat Locke geen geweldig personage is of een integraal onderdeel van de franchise is, maar omdat hij niet de Master Chief is, misschien wel een van de meest populaire en blijvende helden van gaming.

En het paard waar je op reed?

Wat Guardians met zijn verhaal deed, beviel ook niet iedereen. De hiaten tussen Halo 4 en 5 werden overbrugd tot verschillende mate van succes en mislukking door zijinhoud; romans, korte films, webseries, enz. Voor degenen die zich nog nooit aan het uitgebreide universum hadden overgegeven, was het grensverleggend en een beetje frustrerend. Infinite doet zijn best om dat recht te zetten door een verhaal te vertellen dat zich verbonden voelt met het bredere universum, maar dat grotendeels op zichzelf kan staan.

We zouden niet zo ver gaan om te zeggen dat voorkennis niet vereist is, maar het verhaal dat hier wordt verteld, voelt voor het grootste deel duidelijk, beknopt en doelgericht aan. Het begint met onze heldhaftige Spartaan die met zijn zwaar gepantserde kont op en neer wordt geschopt in een UNSC-schip genaamd de Infinite door een kolossale Brute oorlogsleider die bekend staat als Atriox. Hij leidt de Banished op dit punt, een grabbelton van ex-Covenant-oorlogsbendes die bestaat uit bijna alle eerdere vijandelijke races van de franchise.

Ontevreden over het Convenant en bedoeld om de geheimen en het dodelijke potentieel van een nieuwe Halo-installatie te ontrafelen, Verbannen verwoesten meerdere systemen in opdracht van een aanmatigende, bijna vergoddelijkte poppenspeler die bekend staat als de Voorbode. De Master Chief wordt opgepikt door een gestrande UNSC-soldaat die al jaren in de ruimte ronddrijft, en zoekt een nieuwe AI-metgezel en gaat op zoektocht om Cortana te vinden, de nieuwe installatie te ontworstelen aan de Banished, en misschien, heel misschien, de gevecht.

Vlekkeloze cowboy

Wat volgt is een campagne die alleen maar 'subliem' te noemen is. Dit is Halo op zijn best, en een grimmige herinnering aan waarom deze franchise zo hoog aangeschreven staat. Het is de beste campagne sinds Reach, en overtreft het zelfs, met een bijna perfect tempo mix van open-wereld verkenning en do-or-die bombast.

Als je eenmaal op de Ring bent gaan zitten, krijg je een grote kaart te zien vol met door de vijand bestuurde FOB's (Forward Operating Bases). Het uitroeien van de inwoner Banished plaatst ze onder controle van de VN-Veiligheidsraad en laat de verschillende verspreide mariniers toe je vindt ze vast te houden, snelle reispunten te bieden en interessegebieden in de directe omgeving te markeren Oppervlakte.

Je kunt natuurlijk gewoon het kritieke pad volgen door telkens naar het gele doel te gaan, maar dan mis je zoveel meer. Er zijn squadrons mariniers die hulp nodig hebben, verbannen bolwerken om neer te halen, verzamelobjecten die overal te vinden zijn. Van cosmetica voor je multiplayer-personage tot Halo's legendarische Skulls (modifiers die kritiek veranderen) elementen van de gameplay), audiologboeken en hoogwaardige doelen, elk gebied is een mengelmoes van dingen om te vinden en doe.

Volledige contact safari

En toch voelt het nooit opgeblazen. Het voelt nooit alsof je dingen doet om ze te doen. Alles levert je Valor op, dat kan worden gebruikt bij FOB's om voertuigen, wapens en ondersteuning in te roepen, terwijl het simpelweg verkennen van de kaart zijn eigen beloning is. Het is verbluffend op pc of console, maar speel deze game op iets krachtigs en het zal absoluut zingen.

De skyboxen zijn fenomenaal, de iconische ring strekt zich uit tot in de hemel, met dat gevoel van een belegerd paradijs dat hier net zo overheersend is als ooit in een Halo-game. De trekafstand is indrukwekkend en je volgt vijandelijke patrouilles door dennenbossen en over steile bergen, te voet of in een van de verschillende voertuigen die je kunt vinden. Als je ze eenmaal onder de knie hebt natuurlijk. Oude hoeden zijn misschien helemaal thuis bij het nu legendarische fysica-model van de Warthog, terwijl nieuwkomers zich misschien afvragen wat er in hemelsnaam aan de hand is als een willekeurige steen hen tonnen de lucht in laat rollen.

Naarmate je verder komt, zul je de lichamen tegenkomen van minder fortuinlijke Spartanen, die allemaal een of andere vorm van upgrade aanbieden voor het Mjolnir-gevechtspantser van de Master Chief. Hoewel het geweldig is om een ​​inzetbaar energieschild en een mobiele dreigingsdetector te hebben, verbleken al het andere speelgoed in vergelijking met het speelgoed waarmee je begint.

IWHBYD

De Grappleshot is een haak en ketting die je ofwel over gaten, steile rotswanden voortstuwt of dingen naar je toe kan grijpen en slepen, van exploderende kratten tot vallende wapens. Aanvallend kan het je helpen om de afstand tot vijanden te verkleinen, of verbannen voertuigen te kapen die je problemen bezorgen.

Terwijl het af en toe werd verwisseld voor het schild of de boegschroef tijdens binnensecties in krappere ruimtes, daarbuiten was de enige vaardigheid die het waard was om te gebruiken tot op het punt dat het waarschijnlijk gewoon een intrinsiek onderdeel van het arsenaal had moeten zijn Eindeloos. Het is gewoon zo leuk en tilt een toch al geweldige campagne naar nieuwe hoogten.

Als er een klacht moet worden ingediend, is het dat de Master Chief voor een supersoldaat niet veel hits kan weerstaan. Hoewel dat hier waarschijnlijk opzettelijk is, omdat er zo'n enorme spreiding van wapens, vaardigheden en upgrades is dat je halverwege een beetje goddelijk begint te voelen. Het verhaal is ook een beetje krakkemikkig na de solide eerste paar acts.

Beëindig het gevecht

Er zijn veel vijandelijke leiders en doelen waar de Master Chief en zijn kleine groep mee te kampen hebben, en dat kan wordt een beetje moeilijk om precies te volgen wie je probeert te saboteren met elke strategische locatie die je uitwist. Maar dit is een kleine klacht tegen iets dat zo voortreffelijk is gemaakt.

Buiten de campagne is er natuurlijk de multiplayer, die al enkele weken gratis beschikbaar is op Gamepass. Nogmaals, 343 Studios heeft een fantastisch multiplayer-element gecreëerd, door hun overtreffende trap ontwerp te combineren met nieuwe mechanica zoals de Grappleshot en nieuwe wapens zoals de Mangler en Skewer.

Het is echter gebouwd op een Battle Pass-systeem dat nog wat problemen heeft om uit te werken. De voortgang is gewoon niet gelijkmatig en soepel genoeg om je volledig lonend te voelen, en het Challenge-systeem laat een veel te wensen over wanneer je bepaalde uitdagingen moet voltooien waar je geen toegang toe hebt reden. Op basis van specifieke modi en doelstellingen kunnen deze uitdagingen worden verwisseld met tokens die je in de geldwinkel moet kopen, wat geen geweldige ontwerpkeuze is.

Dat gezegd hebbende, Halo: Infinite's boots-on-the-ground multiplayer-element is nog steeds zo strak ontworpen en uitstekend speelbaar als het ooit is geweest. Het doet veel meer dan het spel alleen maar benen geven buiten de campagne, het biedt een kant die de komende jaren zal blijven groeien en evolueren.

Prestaties en voltooiing

Halo: Infinite is in de eerste plaats een consolegame en wordt geleverd met een volledige reeks prestaties om te ontgrendelen, waarvan de meeste kunnen worden voltooid door simpelweg de campagne te spelen. Het betaamt je om alle hoeken en gaten te verkennen en de hartslagscanner van de Chief te gebruiken om het gebied regelmatig te controleren op verborgen verzamelobjecten en geheimen.

Halo: Infinite is echter een enorm spel in vergelijking met eerdere inzendingen, en het zal meer dan 20 uur nodig hebben om te voltooien als je alle geheimen wilt ontdekken. Het heeft ook de kenmerkende herspeelbaarheid van Halo, met compacte verhaalmissies die erom smeken om opnieuw te worden gespeeld op hogere moeilijkheidsgraden, gewoon voor de pure lol.

Laatste gedachten over Halo: Infinite

Eindscore: 4.5/5

In een jaar waarin een aantal andere spraakmakende franchises moeite hebben gehad om de landing vast te houden, is het indrukwekkend om een ​​titel als Halo: Infinite langs te zien komen en de concurrentie zo zelfverzekerd en volledig omver te werpen. 343 spijkert niet alleen de wereldopbouw en karakterontwikkeling vast, maar het schieten is zo goed als het ooit heeft gevoeld. Mechanisch gesproken, als er ooit een shooter zou kunnen komen en zich niet alleen op één lijn met, maar op sommige gebieden beter voelt dan Destiny 2, dan is het bijna poëtisch dat dit de game is om het te doen.

Simpel gezegd, Halo: Oneindig is precies de game die het moest zijn: een epische, meeslepende aflevering van een van de meest geliefde franchises van gaming die niet alleen zijn eigen geschiedenis viert, maar ook zijn kraam voor de toekomst uitzet. Hoewel het verhaal zijn ups en downs kent en er wat problemen zijn om uit te werken in het Battle Pass-systeem, blijft Halo: Infinite een van de beste games van 2021 - en de allerbeste Halo-campagne tot nu toe.

Halo: Infinite is beschikbaar op pc en de Xbox-consolefamilie voor $ 59,99, of gratis via Xbox en pc Gamepass.

*Disclaimer: dit is een recensie van de pc-versie van Halo: Infinite. Consoleversie werd ook getest. De game is op dag één gedownload via Gamepass.