- Het verhaal van Life Is Strange: True Colors pakt emotioneel uit
- Je speelt als Alex Chen die de kracht heeft om de emoties van mensen te lezen
- Het is een verhaal van 10 uur met een cast van ongelooflijk interessante personages om mee te praten
Het leven is vreemd: ware kleuren is het nieuwste verhaalavontuur in deze serie over mensen met speciale krachten die zich een weg banen door het dagelijks leven. De serie staat bekend om zijn krachtige personages en hoe effectief ze zijn in het uiten van emoties bij spelers, en dit keer is dat de hele focus van het spel.
Na controle over de tijd in de eerste game en telekinese in de tweede titel, spelen we nu als Alex Chen, die de macht heeft om de emoties van mensen te lezen. Maar als je het haar zou vragen, lijkt het meer op een vloek.
Voordat je verder leest, wil ik zeggen dat dit een spoilervrije recensie. Het allerbelangrijkste aspect van het spel is het verhaal en hoe het de mensen erin beïnvloedt, dus ik zal je plezier niet wegnemen door belangrijke verhaalbeats te bederven.
Een zegen of een vloek?
In Life Is Strange: True Colors spelen we Alex Chen, een jonge vrouw die eindelijk herenigd wordt met haar broer na jaren in weeshuizen en pleeggezinnen te hebben doorgebracht. De broers en zussen zijn elkaar uit het oog verloren na de tragische gebeurtenissen met hun ouders en nu haar oudere broer Gabe heeft haar eindelijk gevonden, hij vraagt haar bij hem in Haven Springs te komen wonen, Colorado.
Wat Gabe echter nog niet weet, is dat Alex het vermogen heeft ontwikkeld om de aura's van mensen te lezen, en in extreme gevallen zelfs hun gedachten. En of ze dat nu wil of niet, dit zet een aantal grote gebeurtenissen in gang.
Aan het begin van het spel wordt duidelijk dat Alex haar kracht nog niet onder de knie heeft en er bang voor is. Wanneer iemand echt boos wordt, wordt ze net zo woedend en dit heeft haar leven niet bepaald gemakkelijk gemaakt.
Een helpende hand
Hoe langer ze echter in Haven doorbrengt, hoe meer Alex zich op haar gemak voelt bij de stedelingen en ze begint te beseffen dat haar krachten voorgoed kunnen worden gebruikt. Wat interessant is, is dat niet al deze nodig zijn om het verhaal af te maken, maar als je een mensen-behagen zoals ik, je kunt de kans niet afslaan om iemand anders zijn dag te helpen maken beter.
(In feite lijkt het een terugkerend thema te zijn in recente games, met beide meer en Havenpark gaan voor de feelgood-benadering)
Wanneer Alex echt synchroniseert met de emoties van een persoon, kan ze ook objecten gaan lezen die veel voor hen betekenen. Een goed voorbeeld hiervan is wanneer ze de eigenaar van de bloemenwinkel uit de afbeelding hierboven ontmoet, die worstelt met dementie, en probeert haar te helpen op haar stappen terug te komen door het object in het gebied, zodat ze zich de belangrijke taak kan herinneren die ze moest doen.
Wat heel leuk is, is dat je vaak de emoties van mensen kunt lezen voordat je een gesprek met hen aangaat en dit kan je extra dialoogopties geven of je helpen beslissen wat je tegen hen moet zeggen.
Er zijn hier veel semi-grappige interacties, de meeste optioneel en allemaal voorbeeldig om het kleine bergstadje als een echte gemeenschap te laten voelen.
Thuis is waar mijn mensen zijn
Hoewel het verhaal zelf inderdaad interessant is, moet ik toegeven dat het de tweede viool speelt voor de eersteklas personages in het spel.
Er is hier een hele cast van personages die elk een aanzienlijke hoeveelheid diepte hebben. Je leert over hun verleden, hun achtergrondverhalen en hoe jouw aanwezigheid in Haven hun leven heeft beïnvloed.
Normaal gesproken kun je alleen horen wat mensen te zeggen hebben, en zelfs in games en films kun je zien dat ze hun ware emoties tegenhouden. Maar Life Is Strange: True Colors speelt hier echt op in en geeft je een dieper inzicht in wat mensen echt doormaken.
Dat lijkt misschien niet eerlijk en geeft je altijd een voordeel in elk gesprek. Als je je kaarten goed speelt, is er zelfs een keuze te maken voor een romantische liefdesbelang...
Wat echt helpt om dit thuis te brengen, is hoe fantastisch de gezichtsanimaties in True Colors zijn. Je kunt zien dat de game op een nieuwe engine draait en dat ze wonderen hebben gedaan met de gezichtsoptuiging.
Toen een personage lachte, lachte ik, toen ze verdrietig waren, was ik verdrietig... Ik heb op de rand van alles gestaan vaker huilen dan ik wil toegeven vanwege het spel en dat is echt iets magisch om bereiken.
Maar hoewel veel van de cast vertederend was, was niemand dat meer dan Alex zelf. Ze steelt echt de show in haar eigen spel en komt over als een sterk en sympathiek, maar kwetsbaar persoon.
Misschien wel een van de beste hoofdrolspelers ooit
Ik ben net zo verrast als jij, maar Alex Chen is misschien wel mijn favoriete vrouwelijke hoofdrol in een game sinds... nou ja, ooit. Ze is sterk, eigenwijs en de manier waarop ze omgaat met wat haar overkomt is inspirerend.
Er is iets aan de manier waarop ze mensen om haar heen wil helpen waar ik als persoon echt een connectie mee kan maken en als speler wil je gewoon dat dingen naar haar zin gaan en je steunt haar om het gelukkige einde te krijgen dat ze heeft verdient.
Ze is aantrekkelijk, heeft een geweldige persoonlijkheid en heeft een fantastische stemactrice die haar echt een geloofwaardig personage maakt. Voeg wat mysterieuze krachten toe aan de mix en je hebt de werking van een zeer interessante stedelijke superheld.
En laten we haar geweldige gevoel voor mode niet vergeten. Ik weet dat zo oppervlakkig zijn en een mening vormen over iemands uiterlijk niet altijd op prijs wordt gesteld, maar deze meid heeft stijl! En ja, je kunt zelfs haar outfit in elk hoofdstuk veranderen:
Nu we het toch over esthetiek hebben, laten we eens kijken naar de visuele aantrekkingskracht van het spel. Ik heb de indrukwekkende gezichtsanimaties en het ontwerp van de personages al genoemd, maar wat kookt er nog meer onder de motorkap?
Visuele problemen en bugs
Life is Strange: True Colors gebruikt eindelijk een nieuwe game-engine om enkele van zijn mogelijkheden te demonstreren op next-gen consoles, maar het is een game dat is ook speelbaar op de Xbox One, PS4 en Nintendo Switch, en ik kan het niet helpen, maar denk dat het een beetje is tegengehouden door die platformen.
De game ziet er meestal geweldig uit in screenshots, maar tijdens het spelen op de Xbox Series X merkte ik nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid textuur pop-in, en om een onbekende reden: groene onverklaarbare flitsen aan de randen van de scherm.
Aan het einde van het spel zijn er een paar scènes waarin we van locatie wisselen en het flitst die omgevingen een seconde visueel voordat ze daadwerkelijk worden geladen. Ik heb zelfs een keer een T-pose opgemerkt en kan het niet helpen, maar denk dat de game een laatste pass-over had kunnen gebruiken voordat hij live ging.
Andere problemen die ik ben tegengekomen: stemlijnen die zichzelf herhalen, personages die vastlopen en op hun plaats rennen. Het is meeslepend en niet echt iets dat ik zou verwachten van een titel van deze prijs en kwaliteit.
*Lezer steekt hand op*
Ja?
*Ga je het niet hebben over de screenshot hierboven?*
Ach ja, daarover...
Het doet een paar zeer interessante dingen
Ik ben absoluut dol op Life Is Strange: True Colors omdat het net dat beetje extra doet en een hoofdstuk vol RPG-gameplay bevat. De hele stad Haven Springs doet mee aan een LARP (Live Action Role Play) en het is waanzinnig!
Hoewel je je uit de helft van de gevechten kunt praten en de aanvallen niet echt indrukwekkend zijn, past het zo goed in het spel en het is hartverwarmend om te zien hoe alle stedelingen samenwerken om een jong dag.
Naast deze welkome verrassing kun je ook een potje Arkanoid spelen of tafelvoetballen tegen Steph. Ik ben altijd enthousiast als games andere dingen bevatten om te doen buiten hun hoofdgameplay en Life is Strange stelde niet teleur op deze afdeling.
Een geweldige soundtrack om bij te relaxen
Muziek heeft altijd een grote rol gespeeld in de Life Is Strange-serie, het is tenslotte een van de methoden die mensen gebruiken om met moeilijke situaties om te gaan, en dat is hier geen uitzondering. Er is een fantastische mix van bekende nummers als Dido's Thank You of Kings of Leon's Don't matter maar ook wat minder bekende indies die een wending krijgen in de schijnwerpers.
Dit leverde wel een interessante discussie op op Twitter met meerdere streamers die lachten om de muziekloze air-gitaarsessies omdat de streamermodus van de game ervoor kiest om volledig te dempen wanneer een gelicentieerd nummer wordt spelen. Maar dat is een onderwerp voor een heel ander artikel...
Prestaties en voltooiing
Hoe lang duurt het om Life Is Strange: True Colors te verslaan? Dit hangt af van hoeveel tijd je besteedt aan het praten met mensen en het kijken in de stad naar dingen om mee om te gaan, maar mijn eerste run was ongeveer 10 uur.
Als je voor 100% voltooiing/1000G gaat: voor de meeste prestaties moet je herinneringen vinden gehecht aan objecten, dus je moet goed opletten in elk hoofdstuk en kijken of je het kunt zien hen.
Het goede nieuws is; je hoeft niet het hele spel opnieuw te spelen om de ontbrekende prestaties te krijgen. Na het verslaan van de game kun je elk hoofdstuk en zelfs specifieke scènes herladen en het laat je zien in welke scène je herinneringen hebt gemist. Elke tussenfilm die je eerder hebt gezien, kan ook worden overgeslagen met een druk op de RB-knop, dus het duurt niet lang om de ontbrekende te pakken.
Eerlijke waarschuwing echter: het opslagsysteem is erg onbetrouwbaar. Zelfs als je het pictogram voor opslaan ziet, is de kans groot dat je een paar tussenfilmpjes terugzet bij het laden van het bestand en wanneer ik was op jacht naar prestaties, maar weigerde koppig een van hen te volgen totdat ik besloot het hele hoofdstuk te verslaan van Kras.
Laatste gedachten over Life Is Strange: True Colors
- Pluspunten
- Een geweldige cast van personages met overtuigende emoties
- Het lezen van de emoties van mensen zorgt voor een zeer interessante superkracht
- Fantastische soundtrack en fantastisch stemacteren
- nadelen
- Onbetrouwbare opslagbestanden
- Hier en daar wat kleine bugs
- Hoofdverhaal ontbreekt enigszins in vergelijking met de personages erin
Eindscore: 4.5/5
Life Is Strange: True Colors is het beste deel in de serie tot nu toe. Met een sympathieke hoofdpersoon, een interessante superkracht en een gewoonweg fantastische cast van personages die je hart zullen veroveren tijdens zijn 10 uur durende looptijd, zal het je verlangen naar meer.
Natuurlijk eindigt het hoofdverhaal met een enigszins teleurstellende noot, maar de mensen die ik heb ontmoet zullen nog een tijdje bij me zijn en Alex Chen zal vooral de komende jaren worden genoemd als mensen me vragen naar mijn favoriete videogamepersonages, en dat is ongelooflijk prestatie. Ik kan niet wachten op de DLC waarin we ons zullen concentreren op Steph's kant van het verhaal.
Life Is Strange: True Colors kost $ 59,99 en is beschikbaar voor Windows-pc, Xbox One, Xbox Series X|S, PS4, PS5, en Nintendo-schakelaar.
*Disclaimer: beoordeeld op Xbox Series X. Recensie-exemplaar verstrekt door de uitgever.