Jak zainstalować WMIC dla systemu Linux i monitorować komputery z systemem Windows

Podczas monitorowania komputera z systemem Windows, niezależnie od tego, czy jest to serwer, czy stacja robocza, kluczem jest unikanie instalowania w tym systemie oprogramowania innych firm.

Każdy wie, jak to zrobić, instalując agenta, a następnie zdalnie nim sterując z innej stacji, ale bez niego jest to o wiele trudniejsze.

W tym miejscu do gry wkracza WMIC, narzędzie hakerskie z białym kapeluszem, które może stać się bardzo przydatne w zarządzaniu zdalnymi systemami Windows.

Co to jest WMIC i jak pomaga?

Wiersz polecenia WMIC lub Windows Management Instrumentation to narzędzie korzystające z Windows Management Instrumentation (WMI) do zarządzania maszynami z systemem Windows.

Zasadniczo w ten sposób Microsoft połączył standardy Web-Based Enterprise Management (WBEM) i Common Information Model (CIM).

Krótko mówiąc, jest to narzędzie, które pozwoli Ci zdalnie kontrolować i zarządzać systemami Windows za pomocą wierszy poleceń.

Został zaprojektowany dla systemu Windows i działa doskonale w narzędziach wiersza poleceń, ale tutaj pokażemy, jak zainstalować go na komputerze z systemem Linux.

Klient Linux nie jest tak potężny jak jego iteracja Windows, ponieważ jest ograniczony do listy możliwych żądań, ale może być bardzo przydatny, jeśli nie chcesz uruchamiać maszyny wirtualnej z systemem Windows.

Po zainstalowaniu WMIC dostarcza informacje o stanie lokalnych lub zdalnych systemów komputerowych.

Ale możesz także wykonywać działania na zdalnych systemach, takie jak konfigurowanie ustawień bezpieczeństwa, zmiana właściwości systemu, zmiana uprawnień dla autoryzowanych użytkowników i grup użytkowników i wiele więcej.

Jak zainstalować WMIC dla systemu Linux?

Użyj następującego zestawu poleceń, aby zainstalować WMIC dla systemu Linux:

$ sudo aptitude zainstaluj autoconf $ cd /data/tools/ $ wget http://www.openvas.org/download/wmi/wmi-1.3.14.tar.bz2. $ bzip2 -cd wmi-13.14.tar.bz2 | smoła xf - $ cd wmi-1.3.14/ $ sudo make "CPP=gcc -E -ffreestanding" $ sudo cp Samba/źródło/bin/wmic /usr/local/bin/

Aby użyć WMIC, wprowadź to ogólne polecenie: wmic -U user%password //host "zapytanie"

Oto najważniejsza lista opcji WMIC:

Zmienny	Efekt
-?, -Wsparcie	Pokaż tę wiadomość pomocy
-A, –uwierzytelniający-plik=PLIK	Uzyskaj poświadczenia z pliku
–ogranicznik=ŁAŃCUCH	Ogranicznik używany podczas zapytań o wiele wartości, domyślnie „|”
-d, –poziomdebug=POZIOM DEBUGOWANIA	Ustaw poziom debugowania
–debug-stderr	Wyślij dane wyjściowe debugowania do STDERR
-i, –zakres=zakres	Użyj tego zakresu Netbios
-k, –kerberos=ŁAŃCUCH	Użyj protokołu Kerberos
-l, –log-basename=LOGFILEBASE	Nazwa podstawowa plików dziennika/debugowania
–raport nieszczelności	Włącz raportowanie wycieku tłuszczu przy wyjściu
–raport-przecieków-pełny	Włącz pełne raportowanie wycieku tłuszczu przy wyjściu
-m, –maxprotocol=MAXPROTOCOL	Ustaw maksymalny poziom protokołu
–przestrzeń nazw=ŁAŃCUCH	Przestrzeń nazw WMI, domyślnie root\cimv2
-N, –brak przejścia	Nie pytaj o hasło
-n, –netbiosname=NETBIOSNAME	Podstawowa nazwa netbios
–opcja=nazwa=wartość	Ustaw opcję smb.conf z wiersza poleceń
-O, –socket-options=OPCJEGNIAZD	Opcje gniazd do użycia
–hasło=ŁAŃCUCH	Hasło
-P, –przejazd maszynowy	Użyj zapisanego hasła do konta komputera (implikuje -k)
–dziedzina=DZIEDZINA	Ustaw nazwę królestwa
-R, –name-resolve=NAZWA-ROZWIĄZANIE-KOLEJNOŚĆ	Używaj tylko tych usług rozpoznawania nazw
–proste wiązanie-dn=ŁAŃCUCH	DN używane do prostego wiązania
-S, –podpisywanie=wł.|wył.|wymagane	Ustaw stan podpisywania klienta
-s, –configfile=CONFIGFILE	Użyj alternatywnego pliku konfiguracyjnego
-stosowanie	Wyświetl krótką wiadomość o użytkowaniu
–użyj-mechanizmów-zabezpieczeń=ŁAŃCUCH	Ograniczona lista mechanizmów uwierzytelniania dostępnych do użycia z tym uwierzytelnianiem
-U, –user=[DOMENA\]NAZWA UŻYTKOWNIKA[%HASŁO]	Ustaw nazwę użytkownika sieci
-W, –workgroup=WORKGROUP	Ustaw nazwę grupy roboczej

Przykłady użycia WMIC

Jak widać, WMIC jest dość hojny w swojej ofercie, a zdalne sterowanie systemem bez użycia agenta jest zawsze wielką zaletą.

Zobaczmy więc tylko kilka przykładów, jak korzystać z WMIC, aby uzyskać cenne informacje o systemie zdalnym.

Wpisz poniższe polecenie, aby uzyskać wszystkie informacje o systemie z systemu:

wmic -U nieznany //192.168.1.12 "wybierz * z Win32_ComputerSystem"

Jeśli chcesz wiedzieć o wszystkich uruchomionych procesach w systemie zdalnym, wprowadź następującą komendę:

wmic -U unknown%oopsoops //192.168.1.12 „wybierz podpis, nazwę, identyfikator procesu nadrzędnego, identyfikator procesu z procesu win32_process”

Po uruchomieniu polecenia zobaczysz listę procesów podobną do powyższej, z wyjątkiem tego, który na naszym zrzucie ekranu został uzyskany w wierszu polecenia.

Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomógł Ci zainstalować WMIC na komputerze z systemem Linux i teraz możesz zarządzać zdalnym systemem Windows.

Aby uzyskać więcej informacji, możesz również zainteresować się naszym artykułem o różnice między jądrem Windows a jądrem Linux.

Czy udało Ci się zainstalować i używać WMIC? Opowiedz nam o swoich doświadczeniach w komentarzu w dedykowanej sekcji poniżej.