Jak debugować jądro systemu Windows

ZA jądro można uznać za jeden z elementów składowych systemu Windows jako systemu operacyjnego. Dzieje się tak głównie dlatego, że kontroluje wszystkie procesy działające w systemie.

Biorąc to pod uwagę, wszelkie problemy i problemy z jądrami mogą powodować problemy z funkcjonalnością komputera, w tym Błędy niebieskiego ekranu śmierci.

Niestety nawet nie Okna 10, najnowsza wersja systemu operacyjnego Windows nie jest zabezpieczona przed takimi problemami. Jedną z dobrych wiadomości jest to, że kod jądra można debugować, o ile wiesz jak.

Na szczęście debugowanie jądra jest możliwe i ułatwione dzięki obecności debugerów jądra.

Jak mogę rozpocząć debugowanie jądra?

Odpowiedź na to pytanie jest dość złożona, ale wystarczy powiedzieć, że zanim zaczniesz, musisz wykonać zestaw predefiniowanych kroków:

1. Określ, który komputer jest hostem, a który komputerem docelowym

Najbardziej podstawową rzeczą, którą musisz wiedzieć, jest to, że nie możesz rozpocząć debugowania bez debuggera jądra. Debuger jądra będzie działał w systemie hosta, podczas gdy kod wymagający debugowania będzie działał w systemie docelowym.

Te dwa systemy mogą być jednym i tym samym, ale należy wcześniej spełnić pewne warunki.

2. Zdecyduj, czy wykonasz debugowanie w trybie jądra, czy w trybie użytkownika

Wybór rodzaju debugowania nie jest taki trudny. Wszystko, co musisz zrobić, to określić, jaki rodzaj debugowania będzie bardziej wydajny.

• Kod trybu jądra ma uprawnienia dostępu do dowolnej części systemu i może uzyskać dostęp do dowolnej części dowolnego innego procesu działającego w trybie użytkownika lub trybie jądra
• Tryb użytkownika ma więcej ograniczeń, ale ma tę zaletę, że nie jest w stanie ingerować w rzeczywiste zasoby systemowe, jeśli coś pójdzie nie tak

3. Wybierz środowisko debugowania

Środowisko debugowania to w zasadzie program, którego będziesz używać do debugowania. WinDbg działa dobrze w większości sytuacji, ale są chwile, w których inne mogą działać lepiej, takie jak debuggery konsoli do automatyzacji lub Visual Studio.

4. Dowiedz się, jak połączysz cel i host

Zwykle zarówno systemy docelowe, jak i hosty są połączone siecią Ethernet. Jeśli wykonujesz wczesne uruchamianie lub nie masz połączenia Ethernet na urządzeniu, możesz skorzystać z innych opcji łączności sieciowej.

5. Wybierz między 32-bitowymi lub 64-bitowymi narzędziami do debugowania

Jest to prawdopodobnie najłatwiejszy krok z nich wszystkich, ponieważ zależy to od wersji systemu Windows hosta i celu oraz od tego, czy kod wymagający debugowania jest kodem 32- lub 64-bitowym.

6. Skonfiguruj swoje symbole

Jeśli używasz środowiska takiego jak WinDbg, musisz skonfigurować odpowiednie symbole, jeśli chcesz korzystać ze wszystkich jego zaawansowanych funkcji. Jeśli ich nie skonfigurujesz, nie będziesz mógł korzystać z żadnej z funkcji debugera, które zależą od tych symboli.

7. Skonfiguruj kod źródłowy

Ścieżka do kodu źródłowego musi być zdefiniowana, nawet jeśli jest to twój własny kod źródłowy. W związku z tym skonfigurowanie ścieżki do niego we wszystkich przypadkach jest obowiązkowe.

8. Zapoznaj się z debugowaniem

Operacje i techniki debuggera nie są takie trudne, gdy się do nich przyzwyczaisz. Dzieje się tak dzięki obszernej dokumentacji dołączonej do każdej operacji, która jest opisana krok po kroku.

9. Użyj poleceń referencyjnych debugera

Nie możesz wiedzieć wszystkiego i nie możesz zapamiętać niczego na zawsze, ale możesz poszukać poleceń referencyjnych debugera, które są po to, aby pomóc.

Dobrym przykładem jest .hh polecenie, które wyświetli dokumentację pomocy na temat każdego dostępnego polecenia.

10. Użyj rozszerzeń debugowania

Kod może być niezwykle złożony i rozgałęziać się na różne sposoby. Z tego powodu twoje środowiska mogą nie wystarczyć do wykonania debugowania.

W związku z tym korzystanie z rozszerzeń debugowania, które zapewniają analizowanie struktur danych specyficznych dla domeny, może być bardzo przydatne.

Końcowe myśli

Wspomniane powyżej kroki to wszystkie podstawowe procedury, które należy wykonać podczas próby debugowania jądra.

Oczywiście jest wiele konkretnych sytuacji, w których te kroki mogą się różnić, ale w ostatecznym rozrachunku wszystkie z nich obejmują mniej więcej te 10 podstawowych kroków.

Czy nasz artykuł pomógł ci lepiej zrozumieć, jak rozpocząć debugowanie jądra? Daj nam znać, jakie są Twoje opinie w sekcji komentarzy poniżej.

POWIĄZANE ARTYKUŁY, KTÓRE WARTO ZOBACZYĆ:

• Jak na dobre naprawiliśmy błąd Kernel Security Check Failure?
• KB4530684 poprawia jądro systemu Windows i wirtualizację
• Uszkodzenie sterty w trybie jądra BSOD w systemie Windows 10 [QUICK FIX]