Recensie van Chorus-game: prachtige snelle ruimtegevechten

Refrein is een gloednieuw ruimteavontuur in de open wereld van Deep Silver Fishlabs, waarin je speelt als Nara en haar bewuste starfighter Forsa. Ooit was je de dodelijkste krijger van een kwaadaardige ruimtecultus, maar nu ben je hun meest gezochte voortvluchtige. Neem deel aan zero-G-luchtgevechten terwijl je verschillende wapens en vaardigheden gebruikt en verken fantastisch uitziende omgevingen.

Ik ben normaal gesproken niet de grootste fan van luchtgevechten, vooral omdat het heel gemakkelijk is om je te oriënteren en het misselijkmakend kan worden door simpelweg achter je vijanden te komen om ze van achteren aan te vallen. Maar op de een of andere manier slaagde Chorus erin om dat probleem helemaal te vermijden en ik vond het moeilijk om het spel neer te leggen, zelfs na urenlang spelen. Laten we in de recensie duiken en ontdekken waarom.

Een sci-fi verhaal met ruimtemagie

Net als het Star Wars-universum, heeft Chorus ook bepaalde mensen met speciale vaardigheden, en uiteraard speel je als een van hen. Nara heeft riten ondergaan die haar speciale krachten verlenen, zoals het aanvoelen van je omgeving voor dingen om mee om te gaan, maar ook minder vreedzame vaardigheden zoals teleporteren achter vijanden, ze beschieten met geforceerde verlichting (ja, echt), en jezelf lanceren door vijandige starfighters als een mens laserstraal.

Omdat ze zo bedreven is in het gebruik van haar capaciteiten en ook omdat ze goed gesynchroniseerd is, is ze Forsaken, haar AI-metgezel die in haar starfighter, is ze het favoriete wapen van de Circle geworden, een ruimtecultus die iedereen wil indoctrineren om hun overtuigingen.

Toen ze haar vroegen om een ​​hele planeet te vernietigen en miljarden mensen te doden, knapte er iets in haar en werd ze een voortvluchtige die zich verstopte tussen een kleine verzetsmacht. Na een paar jaar rust komt de sekte achter je aan en dit drijft Nara en Forsa om in plaats daarvan het gevecht met hen aan te gaan. Het is een klassieke verlossingsboog.

Er zijn veel overeenkomsten tussen Chorus en de Star Wars-saga, met Nara en haar mede Elders in feite het vervangen van de Sith en hun planeetvernietigende technologie als een magisch alternatief voor de Death Ster. En het lijkt erop dat bepaalde elementen ook zijn geleend van andere populaire titels, maar ik geef ze niet de schuld van een van die invloeden omdat ze allemaal te goed zijn geïmplementeerd.

Nara's offer

Een ding dat me ook bekend voorkwam, was Nara's interne fluisterstem. Terwijl ze regelmatig praat met andere mensen en zelfs haar schip, krijg je ook wat inzicht in wat ze echt denkt door haar gefluister.

Het deed me erg denken aan Hellblade: Senua’s Sacrifice waar je ook (meerdere) stemmen krijgt die je innerlijke gedachten en angsten verraden. Het helpt je het personage en haar motivaties te begrijpen en naarmate het spel vordert, wordt ze steeds sympathieker, ondanks dat ze het spel eigenlijk als een massamoordenaar begon.

Hoewel de voice-acting geweldig is, is het buitengewoon moeilijk om empathie te voelen voor de meeste personages. De grote meerderheid van hen wordt vertegenwoordigd door een avatar met een helm, dus ze drukken zich niet eens uit emoties, en degenen wiens gezicht je wel te zien krijgt, blijven niet lang genoeg in de buurt om een ​​band mee op te bouwen hen. Het is gewoon een beetje moeilijk om echt verbinding te maken met hologrammen en ruimteschepen in plaats van met echte mensen.

Ironisch genoeg bouw je echter een sterke band op met je starfighter Forsa, en nadat je hem jaren achter hebt gelaten, moet je zijn vertrouwen en de vaardigheden die je opzij hebt gezet terugwinnen. Het verhaal wisselt tussen het helpen van mensen met hun persoonlijke problemen, het vechten tegen de sekte en het terugwinnen van je riten door middel van verschillende uitdagingen.

Je relatie (bedoelde woordspeling) begint wankel, maar je leert geleidelijk aan samen te werken en tegen het einde van het spel maak je zelfs elkaars zinnen af.

Terugvorderen wat verloren was

Elke game waarin je personage sterk begint, maar een proces moet doorlopen om zijn krachten terug te winnen, heeft een soort van kruk en hoewel de oplossing meestal geheugenverlies is, heeft Nara opzettelijk haar offensieve krachten opzij geschoven omdat ze bang was hen.

Gedurende het spel moet je de riten opnieuw doorlopen, omdat je je volledige potentieel moet benutten als je hoopt de cirkel onder ogen te zien. Met de meest bruikbare kracht kun je je omgeving voelen en objecten markeren die moeilijk te herkennen zijn in de uitgestrektheid van de ruimte.

Een belangrijke opmerking hierbij is dat je ver in de verte kunt tasten als je Y ingedrukt houdt, maar je zult vaker op de knop moeten tikken om je directe omgeving te scannen. Dit is een recensie en geen tutorial, maar ik breng dit naar voren omdat ik merkte dat ik verdwaald was aan het begin van de spel omdat dit laatste niet in detail werd uitgelegd en ik het onmogelijk vond om een ​​paar items te vinden tijdens een side-quest.

Het helpt ook niet dat alles exact hetzelfde exacte pictogram op uw gebruikersinterface krijgt. Vijanden, bondgenoten en items die je kunt verzamelen, worden allemaal op het scherm aangegeven met een driehoek naar beneden.

En hoewel gevechten hectisch kunnen worden en plaatsvinden op 1080°, is het nogal indrukwekkend hoe gemakkelijk ik termen als OMHOOG of OMLAAG want zonder zwaartekracht maakt het niet echt uit.

Forsa bestuurt als een droom en wat van vitaal belang is voor mijn plezier, is dat je tot stilstand kunt komen of zelfs naar binnen kunt drijven ruimte, waardoor je ongekende controle over je positie hebt en het gemakkelijker dan ooit wordt om vijanden in de lucht te achtervolgen luchtgevechten.

Gevechten voelen als een droom

Het duurt even voordat je alle mobiliteitsopties die je tot je beschikking hebt onder de knie hebt, maar als je eenmaal je rituelen onder de knie hebt, is het een van de meest bevredigende games om te spelen. Er gaat niets boven het afdrijven door laserstralen, een snelle draai maken, achter de vijand teleporteren en ze vervolgens met al je vuurkracht vernietigen.

Nara wordt overal in dit universum gevreesd en gerespecteerd om haar capaciteiten, en dat is niet voor niets. En terwijl je geconfronteerd wordt met zoveel kleinere vijanden, kan het uiteindelijk repetitief worden, maar Chorus maakt dingen ook spannender door je tegenover gigantische ruimteschepen te laten staan die beetje bij beetje moeten worden ontmanteld, hun schilden moeten neerhalen en ze vervolgens van binnenuit moeten vernietigen, en het is eerlijk gezegd een echt empowerment gevoel.

Het is zo'n geweldig gevoel om zo'n groot schip van binnenuit uit elkaar te halen!! #Refrein#XboxSharepic.twitter.com/AUXhdP1lPx

— BloodyGoodReviews™ 🪐 Koor 🎤 Laten we zingen 2022 (@Bloodyspasm) 13 december 2021

Upgrade je schip

Geconfronteerd met zoveel tegenstand, is het niet meer dan normaal dat je Forsa zo nu en dan meeneemt naar de winkel voor upgrades, toch? Je kunt de Hull (HP) en Shield upgraden in verschillende hangars, maar je kunt ook upgrades vinden die in de gamewereld verborgen zijn.

Koor zit vol met nevenactiviteiten, van unieke activiteiten die je een beetje extra kennis geven van bepaalde personages, evenals je eigen verleden, tot herhaalbare zoals willekeurige schermutselingen of reddingsmissies, die je elk belonen met geld of wijzigingen.

Gelukkig hoef je niet eens naar een hangar te navigeren om een ​​andere uitrusting te selecteren, je kunt dit op elk moment in het spel doen. Je bent ook gemotiveerd om aandacht te besteden aan de set waartoe bepaalde items behoren, omdat ze belangrijke voordelen kunnen bieden als je meerdere van hetzelfde type installeert.

De sidequests eindigen misschien in een nieuwe ontmoeting met ruimtegevechten, maar de basisgameplay is zo leuk dat ik de repetitieve gameplay-loop niet erg vond.

Het is ongelooflijk mooi

Net als het vacuüm van de ruimte, heeft Chorus bezienswaardigheden die je de adem benemen. Ik heb Chorus gespeeld op de Xbox Series X en het is zonder twijfel een van de mooiste games die ik heb gezien. Je kunt ver in de verte kijken, er is altijd een gigantisch decor op de achtergrond als een geringde planeet en de tientallen deeltjeseffecten helpen allemaal om het pakket te verkopen.

Om het nog erger te maken voor iemand zoals ik, hebben ze een fotomodus toegevoegd. Ik heb net zoveel tijd besteed aan het maken van geweldige intergalactische foto's als aan het wegblazen van sekteleden en ruimtemonsters. De bezienswaardigheden hier zijn een wonder om te zien, van zwarte gaten die langzaam puin in een spiraalpatroon naar binnen zuigen...

Naar uitgestrekte ruimtestations met meerdere rijstroken in de richting van warp-poorten en gigantische reclameborden. Je kunt zelfs wat geld tussen de gebouwen vinden als je je Sense-krachten gebruikt. Het is altijd het ontdekken waard!

Ook een lust voor het oor

Chorus ziet er niet alleen geweldig uit, maar je kunt duidelijk zien dat er ook veel aandacht is besteed aan het geluidsontwerp. Het heeft een SUPERB hoofd thema die ik bijna onmiddellijk aan mijn persoonlijke Spotify-afspeellijst heb toegevoegd. Serieus: open de YouTube-video op een ander tabblad en houd hem in de lus terwijl je doorgaat met het lezen van deze recensie, je zult er geen spijt van krijgen.

De voice-acting levert ook wat op, maar Nara kan soms wat afstandelijk overkomen. Ze klinkt koud en berekend, maar dat is een beetje wat de game van haar verwacht en je kunt haar tegen het einde voelen opwarmen voor anderen door haar stemacteren. Forsa is de runner-up voor het meeste aantal stemlijnen, maar ik vond zijn optreden meteen leuk, het is een AI in een schip, maar hij komt bijna over als het meest menselijke personage in het hele spel.

In de laatste boog van het spel hoor je Nara en Forsa constant schertsen en elkaars zinnen afmaken en het is echt verbazingwekkend dat je geeft om hoe ze met elkaar overweg kunnen.

Enkele kleine problemen

Na een nogal trage start en wat problemen om het driften onder de knie te krijgen, begon ik verliefd te worden op Chorus. Er zijn echter een paar kleine problemen die het volledig genieten van de titel nog in de weg staan.

Ik heb al gezegd hoe de Sense-vaardigheid beter had kunnen worden uitgelegd en het is absoluut essentieel voor de voortgang. Bij veel segmenten ervaar je een herinnering en volg je een spoor naar de volgende, door zichtbare lijnen in de ruimte. Het probleem ontstaat wanneer je deze volgt in een uitgeholde structuur en er geen pad is dat terug naar buiten leidt.

Ik ben meestal niet de beste in oriëntatie in een open wereld en leef volgens de markeringen op de minimap me vertellen waar ik heen moet, dus als je die kruk van me afpakt, verdwaal ik en wordt het... frustrerend.

Ik ben niet de enige die dit probleem lijkt te hebben, omdat soms zelfs de vijanden verdwalen in de kleine ruimtes en dat kan lastig worden als je huidige missie is om dood alle vijanden. Ze kunnen zelfs vast komen te zitten in sommige muren en dan moet je ofwel vertrouwen op explosieve schade met voldoende spatschade of het laatste checkpoint opnieuw starten.

Ten slotte ben ik het type speler dat liever alle zijmissies opruimt voordat hij naar de volgende vliegt hoofddoel, maar Chorus zal je huidige zoektocht naar het hoofddoel instellen als je te dichtbij durft te vliegen het.

Hoe lang te verslaan en te voltooien

Over speurtochten gesproken, hoe lang duurt het om Chorus te verslaan? Als je het type speler bent dat alle nevenactiviteiten en de geweldige fotomodus kan negeren, dan kun je het hoofdspel waarschijnlijk in ongeveer 15-16 uur verslaan.

Als je echter voor de volledige voltooiing en 1000G gaat, kun je gemakkelijk meer dan 24 uur in Chorus doorbrengen. Vooral gezien de aan vaardigheden gerelateerde prestaties vereisen dat je een aantal moorden uitvoert met drift, boost of met een specifiek wapen.

Laatste gedachten over Koor

Eindscore: 4/5

Refrein is een audiovisueel feest dat speelt als een droom. Het is zonder twijfel het beste ruimtegevecht dat ik ooit heb mogen meemaken en ik ben meestal geen fan van het genre. De besturing is verdomd bijna perfect en ik heb nooit het gevoel gehad dat de game tegen me vocht, in tegenstelling tot veel andere op vluchten gebaseerde games.

Hoewel het hoofdverhaal er niet echt in slaagde om iets echt origineels te leveren, vond ik de band die tussen Nara en Forsa is ontstaan, wel leuk. En als je echt een reden nodig hebt die verder gaat dan wat hierboven is vermeld om deze game te spelen, kan ik niet genoeg overdrijven hoe verbluffend mooi het is om naar te kijken.

Refrein kost ongeveer $ 39,99 en is beschikbaar op Windows-pc, Xbox-consoles, Playstation-consoles, Google Stadia en Amazon Luna.

*Disclaimer: beoordeeld op Xbox Series X. Review-exemplaar verzorgd door Koch Media Benelux.