Kena: Bridge of Spirits spelrecensie

In het begin kon ik er niet precies de vinger op leggen wat me ervan weerhield halsoverkop te vallen met Kena: Bridge of Spirits. Op het eerste gezicht is er veel om verliefd op te worden. Om te beginnen is het prachtig.

Het bos wordt levendig tot leven gebracht door de genieën van Ember Lab, waardoor het zowel grillig als mysterieus is. De achtergronden zijn adembenemend en roepen Disney-Pixar-avonturen op hun best op.

Glanzende lichten spelen tegen warme steen, deeltjes van luminescentie dansen en jagen elkaar achterna door schaduwen van bladerdaken, vijvers en rivieren glinsteren in het zonlicht.

goedgeluimd

Totdat je toevallig de corruptie tegenkomt die Kena heeft gezworen om uit te roeien, op welk punt het eens zo prachtige bos kronkelt en knoept tot doornige wortels en ranken die uit de grond steken, met pulserende rode bloemen omhoog die gruwelen in de grond spuwen wereld.

Om de weg vrij te maken en de vrede in het bos te herstellen, moet Spirit Guide Kena de krachten bundelen met de Rot, ironisch genaamde Woodland-geesten wiens reinigende krachten de corruptie kunnen verdrijven en haar in staat stellen de rusteloze geesten van het woud naar hun finale te leiden bestemming.

De Rot is het soort schattig dat meestal afkomstig is van commissievergaderingen waar bedrijfspakken iets maken dat zowel is ontworpen om merchandise te verkopen als om een ​​verhaal te vertellen. En toch moest ik altijd glimlachen als ze iets vertederends deden, of ik moest ze gekke hoedjes van paddenstoelen en vogelnestjes opdoen.

Heiligdom en dandy

Kena kan een energiepuls gebruiken om interactie te hebben met heiligdommen en speciale relikwieën die deuren kunnen openen of geheimen kunnen onthullen. Het is deze puls die ook corruptie verdrijft en onthult waar meer Rot zich verbergt. Door ze te verzamelen en toe te voegen aan je steeds groter wordende entourage, kun je een level omhoog gaan, wat je punten oplevert die je kunt besteden aan Rot-vaardigheden of gevechtsvaardigheden.

Omdat je hoog en laag moet zoeken om Rot te laten stijgen, is het een langzaam proces en heb je niet het gevoel dat je altijd in de Skill Tree zit om dingen aan te passen. Het is een meer geleidelijke en organische progressie.

Gewapend met de staf van haar vader, die later ook dienst doet als magische boog, wordt Kena halverwege de zoektocht aan ons voorgesteld. Ze heeft het bos bereikt, waar ze wordt versperd door een krachtige, kwaadaardige geest in een sierlijk masker. Hier krijg je je eerste kennismaking met gevechten in Kena: Bridge of Spirits.

Zoals de meeste van de rest van het spel, is vechten niets dat we nog niet eerder hebben gezien. Zware en lichte aanvallen, een ontwijkende worp, een getimede parry, enz.

Wat anders is, is dat je, om te genezen, de Rot nodig hebt om nabijgelegen bloemen te reinigen, waarvan het aantal beperkt is, of je kunt ze gebruiken om een ​​vijand lastig te vallen om je ademruimte te geven. Om dit te doen, heb je echter moed nodig.

Rot en rol

De Rot zijn over het algemeen geen actiedieren, en dus zullen ze bij het eerste teken van problemen schaarser worden als Kena haar staf moedig ter hand neemt. Door vijanden te verslaan, laten ze gouden bollen vallen die de fysieke manifestatie van Moed vertegenwoordigen. Door ze te verzamelen, kun je een beroep doen op de Rot mid-fight, om je te genezen, je te helpen of de nabijgelegen corruptie te zuiveren.

Ondanks het algehele gebrek aan originaliteit, zijn de gevechten meestal plezierig en voldoende verspreid om als een leuke afwisseling van tempo te fungeren. Behalve de baasgevechten, dat wel.

Af en toe kom je een krachtige agent van Corruption tegen en Kena zal beslist Dark Souls op je afgaan. Genezingsopties zijn er maar weinig, en de bazen hebben specifieke mechanica die je moet leren om te winnen. Oké, ze zijn misschien niet zo belastend als de bazen van Souls, maar sommigen van hen gaven me een oprechte pauze en deden drie of vier pogingen.

Dit zou op zich niet zo erg zijn als de checkpointing consistenter was. Als je van de baas verliest, moet je vaak een klein eindje teruggaan, maar soms zul je vlak voor het gevecht respawnen. Het laatste verdient de voorkeur, omdat het eerste irritant kan worden bij herhaalde pogingen.

Hoewel Kena niet echt een Metroidvania is, heeft het enkele elementen van één. Naarmate je vordert, ontgrendel je nieuwe vaardigheden en hulpmiddelen, zoals de eerder genoemde boog.

Met dit wapen kan Kena zich vastgrijpen op speciale bloemen of op verre schakelaars raken. Je kunt ook magische planten water geven waarmee de Rot de corruptie kan verdrijven die je pad blokkeert. Soms heb je de Rot nodig om objecten te verplaatsen, zoals stenen blokken om hogere niveaus te bereiken of schakelaars die moeten worden verplaatst.

Hoeden af

Geen van deze omgevingspuzzels is overdreven moeilijk, maar ze zijn genoeg om je een gevoel van voldoening te geven en het springen, klimmen en vechten te doorbreken.

Er zijn kisten verspreid met nieuwe hoeden voor de Rot of valuta om die hoeden te kopen, die zijn: eigenlijk alleen maar om de schattige factor te verhogen en je iets te geven om te verzamelen, wat prima is, maar niet essentieel.

Kena zelf is een sympathieke hoofdrolspeler, ook al had haar persoonlijkheid kunnen worden opgetild uit twee dozijn verschillende animatiefilms of games van dit soort. Ze is dapper en gefocust en oprecht, en dat is min of meer alles wat je krijgt.

Er zijn niet veel sprekende NPC's waar ze tegenaan kan stuiteren, maar welke dialoog er is, is goed geschreven en goed geacteerd. De wereld is echter fascinerend, en de benarde toestand van het bos kan worden opgevat als een allegorie voor een van de honderd echte of persoonlijke problemen.

Toen ik op een RTX 2060 Super grafische kaart speelde, kon ik de standaardinstellingen aanpassen en toch zonder problemen Kena: Bridge of Spirits uitvoeren nadat ik mijn Nvidia-stuurprogramma's had bijgewerkt. Voor een game die zo constant mooi is, loopt hij erg goed, zelfs tijdens intensere momenten zoals gevechten.

Prestaties en voltooiing

Kena is gebouwd als een PlayStation 5 en pc-game en wordt geleverd met een volledige reeks prestaties die leiden tot een platina op de PS5. Ondanks het bestaan ​​van een tijdelijke oplossing, heb je een tweede playthrough nodig om een ​​van de prestaties "legitiem" te ontgrendelen.

Een playthrough voor 100% voltooiing duurt meer dan 12 uur, terwijl het voltooien van het verhaal en het zien van credits dichter bij 8 of 9 zal duren. Ik eindigde in iets minder dan 9 en bracht slechts een korte tijd door met zoeken naar geheimen en verborgen verzamelobjecten.

Laatste gedachten over Kena: Bridge of Spirits

Eindscore: 4/5

Hoewel niet bijzonder fris in zijn benadering of origineel met zijn inhoud, is er iets moeiteloos sympathieks aan Kena: Bridge of Spirits.

Sommige gevechten met de baas zullen ongetwijfeld mensen frustreren, en jongere gamers die worden aangetrokken door de geweldige animatie en het grillige uiterlijk, kunnen soms moeite hebben om de uitdaging te overwinnen.

Als je echter op zoek bent naar een rechttoe rechtaan avontuur dat een verhaal vertelt zonder zichzelf op te blazen met side-quests, fillers en eindeloze snuisterijen om te verzamelen, dan komt Kena: Bridge of Spirits hoog in het vaandel aanbevolen.