Button City game review: Tijd om de Arcade te redden

Knop Stad is een schattig en kleurrijk verhalend avontuur over een groep vrienden die hun lokale speelhal proberen te redden. Je speelt als een jonge vos genaamd Fennel en maakt nieuwe vrienden, verkent een gestapelde dioramawereld en speelt arcadegames in een nostalgische jaren '90 setting.

Twee zaken trekken meteen de aandacht; de opvallende, bijna fluorescerende, visuele stijl met low-poly assets en de schattige antropomorfe dierenkarakters. De art direction is waarschijnlijk een van de grootste trekpleisters van Button City, waarbij je vaak het gevoel hebt dat je je gezicht onderdompelt in een schaal met regenboogkegels.

De kers op de taart is de setting aan het einde van de jaren '90, toen arcades nog steeds in opkomst waren en kinderen over de hele wereld de geneugten van gamen ontdekten en zich hechtten aan hun favoriete titels. Het is een tijd die ik me met liefde herinner en het spelen in die nostalgie is zeker een schot in de roos.

Speel games met je vrienden

Het verhaal begint wanneer Venkel, een verlegen jonge vos, de stad intrekt. Hij waagt zich in de plaatselijke speelhal, de titulaire Button City, en maakt al snel nieuwe vrienden die hem uitnodigen om samen games te spelen. Ze doen mee aan een toernooi waarvoor een team van vier spelers nodig is en hij is degene die die plek vult, of hij dat nu wil of niet.

Het verhaal is onschuldig en begint met eenvoudige motivaties, maar is niet bang om zich uit te strekken tot meer volwassen thema's zoals zich niet geaccepteerd voelen, gezondheidsproblemen en bedrijfsovernames. De rivaliteit om de beste te worden in games evolueert naar een rivaliteit waarin twee tegengestelde teams allebei proberen om voorkomen dat Button City wordt verkocht aan een geldvretende kat die hem gewoon wil vervangen door een mega winkelcentrum.

Het is niet het langste avontuur, maar de mooie lineaire draad die je volgt in combinatie met het langzame tempo en enkele technische problemen zorgden ervoor dat het een langere ervaring leek dan het was. Gelukkig zijn er tal van nevenactiviteiten om het tempo te doorbreken als je dat wilt.

Minigames breken het tempo op

Hoewel er meerdere minigames zijn die een keer in het spel komen, zoals limonade maken of een gesprek van achteren bespioneren krant, zijn er drie games die een iets grotere rol spelen in de game, waardoor je andere NPC's kunt uitdagen karakters.

De eerste is een downhill-racespel waarbij je door bochten drijft. Driften laadt je boost op en het juiste gebruik ervan is de sleutel tot je overwinning. Het ziet er leuk uit, maar wordt helaas heel snel oud omdat er maar één niveau is. Natuurlijk kun je het spiegelen of modifiers toevoegen, zoals het laten vallen van items die een boost geven aan de baan of het toevoegen van extra tegenstanders of cosmetica zoals een gigantische snor.

Maar de basiservaring blijft grotendeels hetzelfde en is niet zo diep, qua gameplay. Je drukt op A om gas te geven en op B om te boosten. Het feit dat deze twee knoppen naast elkaar staan, maakt het niet echt comfortabel om een ​​paar keer snel achter elkaar te spelen.

De tweede, en mijn minst favoriete, is het ritmespel. Normaal ben ik hier een grote fan van en deze afbeelding op hun winkelpagina heeft me zelfs verkocht om het spel te proberen, maar het was een enorme teleurstelling.

U ziet dat elk van de bovenstaande symbolen overeenkomt met een directionele invoer, ofwel de D-Pad of de A, B, X, Y-knoppen op uw controller. Maar die zijn ingedeeld in een +-vorm, terwijl de invoer op het scherm op een rechte lijn staat. Deze eenvoudige ontwerpkeuze is genoeg om met mijn hersenen te knoeien en ervoor te zorgen dat ik altijd verwar welke knop ik moet indrukken.

Ik begrijp ook niet echt waarom ze met symbolen gingen, in plaats van de daadwerkelijke knopinvoer, wat alleen maar bijdraagt ​​​​aan de verwarring.* Spelers op pc die een toetsenbord gebruiken, zullen het veel gemakkelijker hebben omdat je gewoon vier toetsen op de dezelfde rij.

*EDIT: ze hebben een update gemaakt voor gebruikers van de controller en het toont nu de knoppen die je moet gebruiken onderaan, wat enigszins helpt, maar niet genoeg is om een ​​volledig nummer te kunnen spelen zonder fouten te maken.

De laatste minigame is degene die de belangrijkste rol in het verhaal speelt. Het is een 4-v-4 teambrawler waarbij je fruit verzamelt en in de centrale blender gooit en je tegenstanders probeert te stoppen hetzelfde te doen.

Je kunt verschillende Gobabots ontgrendelen om te spelen, elk met hun eigen sterke punten, zoals afstandsaanvallen of het kunnen nemen van meer treffers voordat je vanaf het startpunt moet resetten.

Het duurt echter niet lang voordat ook dit spel oud wordt, omdat het maar een lay-out met één niveau heeft met alle belangrijke elementen altijd op exact dezelfde locatie. Ik heb nog geen enkele game verloren en het was heel eenvoudig om een ​​strategie te bedenken die de AI niet kon tegengaan, waardoor de hele minigame nogal saai werd.

Verhuizen in de wereld

Wat ik erg leuk vond aan Button City, is hoe je van locatie naar locatie gaat. Elke plek die je kunt bezoeken is een klein vierkant diorama dat je kunt draaien. En zolang je buiten staat, kun je op elk moment op B drukken om naar een andere bestemming te teleporteren.

Dit is niet alleen een stijlkeuze, de personages die hier wonen zijn zich volledig bewust van deze opzet en ze verdraaien halverwege een gesprek alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Op de meeste locaties kun je de rechter analoge stick gebruiken om de wereld te draaien, wat vaak belangrijk is om items en personages te herkennen die je anders niet kunt zien. Het voegt veel dynamiek toe aan het spel en werd uiteindelijk een van de aspecten die ik het leukst vond.

Stop. Wacht even.

Aan de andere kant leek de knop om met objecten te communiceren alleen actief te worden als hij tot stilstand kwam. Het voelt heel vreemd aan in vergelijking met andere games en vertraagt ​​het tempo nog verder. Als je bijvoorbeeld naar de kamer van Bieslook wilt gaan, moet je:

• Betreed de Mal-Mart
• Ga door de achterdeur
• Ga de lift in
• Ga het appartement binnen
• Ga haar kamer binnen

Die vijf simpele acties voelen alsof ze een eeuwigheid duren, omdat je jezelf en de moet positioneren camera zo dat je ziet waar de deur zich bevindt en ervoor zorgt dat je helemaal niet beweegt om te openen hen. Het is een slog en een vreselijke ontwerpkeuze. Zeker met al die achtervolgingen.

Het duurt ongeveer 4-5 uur om de game te verslaan, afhankelijk van het aantal sidequests dat je aanpakt. Completionisten zullen een paar extra uren moeten besteden aan het slijpen van bepaalde prestaties, zoals het herhaaldelijk 10 keer spelen van de limonademinigame of het vinden van elk afzonderlijk item in het spel.

Laatste gedachten over Button City

Eindscore: 3,5/5

Knop Stad scoort groot met zijn oogverblindende kleurrijke visuele stijl en schattige cast van personages, maar het langzame tempo van het verhaal en rare ontwerpkeuzes dempen de opwinding enigszins. Ik loop nog steeds weg met een positief gevoel over mijn tijd met het spel, het is gewoon moeilijk om te negeren wat had kunnen zijn.

Fans van luchtige avonturengames zullen hier zeker iets vinden om van te genieten, van het interessante diorama levelontwerpen naar de punny-interacties die je het gevoel geven dat je in de jaren '90 met je vrienden rondhangt opnieuw.

Button City is beschikbaar voor ongeveer $ 19,99 op Xbox Series X|S, Playstation 5, Nintendo Switch en pc (Steam). Ik speelde de Xbox Series X-versie en was een beetje verrast om te zien dat deze niet beschikbaar is op de vorige generatie consoles. De game lijkt toch niet erg veeleisend.

*Disclaimer: beoordeeld op Xbox Series X. Reviewcode geleverd door de ontwikkelaar.